En dan ga je in relatietherapie, samen met je partner. Je hoop is gevestigd op de skills van de therapeut of coach. En dan toch.. het werkt niet. Het ligt niet aan de inzet die jullie alle twee tonen en het ligt niet aan de inzichten die langskomen.
Helaas.. het ligt aan de mogelijkheden die je partner heeft. Is er gebrek aan empathie? Want dat is toch écht nodig wil er begrip zijn. En dat is nu juist waar je zo’n behoefte aan hebt.
Inlevingsvermogen is vaak de sleutel tot oplossingen voor veel problemen die er zijn tussen partners. Iedereen heeft zo zijn eigen beleving bij wat er gebeurd of gezegd is. Eigen emoties, eigen triggers en eigen waarneming. Begrip en in staat zijn om even in de schoenen te gaan staan van de ander geeft zoveel erkenning en een gevoel van ‘samen’.
En dan blijkt dat dit mist. Er is geen begrip, geen erkenning, geen empathie en geen wederkerigheid.
Eén van de partners werkt keihard en de ander heeft werkelijk geen idee wat hij/zij moet zeggen of doen om het tij te keren. Tijdens de coaching ziet hij/zij dit wel in maar als je weer thuis bent verdwijnen alle voornemens als sneeuw voor de zon.
Het kan maar zo zijn dat er iets ten grondslag ligt van dit probleem. En het vervelende is vaak dat de partner zonder empathie zich van geen kwaad bewust is niet voelt wat de ander voelt.
Het kan maar zo zijn dat er sprake is van autisme. Autisme openbaart zich onder andere op deze manier en zorgt voor enorm veel problemen in een relatie met iemand die geen ASS heeft.
Als niets helpt? Verdiep je eens in hoe autisme zich laat zien binnen een liefdesrelatie. Wellicht vallen er vele kwartjes en kun je met de nieuwe informatie het gesprek aangaan met je geliefde.
